Powstał pierwszy klasztor klauzurowy w Tadżykistanie
Beata Zajączkowska/vaticannews.va / Dublin (KAI)
W Tadżykistanie otwarto pierwszy klasztor kontemplacyjny. Mieści się on w stołecznym Duszanbe, nieopodal jednego z dwóch katolickich kościołów w tym kraju. Cała wspólnota katolicka na tadżyckiej ziemi liczy ok. 120 wiernych, którzy żyją w zdominowanym przez islam 9-milionowym społeczeństwie.
Klasztor został dedykowany św. Janowi Pawłowi II, który zainicjował misje w Azji po upadku komunizmu. Został powierzony wspólnocie sióstr z Instytutu Słowa Wcielonego, z którego męskiego ramienia pochodzą dwaj pracujący w tym kraju kapłani. Wspólnotę tworzą cztery siostry z Uzbekistanu, Paragwaju i Argentyny, które będą się modlić o owoce misji apostolskiej na tej ziemi. Drugim zgromadzeniem zakonnym obecnym na tadżyckiej ziemi są Misjonarki Miłości.
Ze względu na argentyńskie korzenie instytutu szczególne miejsce w klasztorze znalazła figurka Matki Bożej z Luján, patronki Argentyny. Wniesiono ją procesyjnie, przechodząc kilkadziesiąt metrów ulicą wokół klasztoru, co było wyjątkowym wydarzeniem, ponieważ w tym muzułmańskim kraju, nawet jeśli nie istnieje zakaz, to nie ma zwyczaju organizowania katolickich uroczystości poza murami kościoła. Klasztor poświęcił administrator apostolski w Uzbekistanie, bp Jerzy Maculewicz.
Święci Juda Tadeusz i Bartłomiej jako pierwsi ewangelizowali tereny Armenii, ale to dzięki św. Grzegorzowi Oświecicielowi chrześcijaństwo stało się tam religią panującą.
Włochy: wraca święto narodowe w dniu wspomnienia św. Franciszka
2025-09-30 07:52
Vatican Media
flickr.com
4 października Asyż ponownie stanie się duchowym sercem Włoch. Tegoroczne obchody ku czci św. Franciszka nabierają szczególnego znaczenia – parlament zatwierdził bowiem ustawę ustanawiającą dzień patrona Italii nowym świętem państwowym.
Ciepło kurtki, ciepło serca – o dawaniu i dzieleniu się w czasie zimy
2025-09-30 20:44
Artykuł sponsorowany
Materiał sponsora
Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich
Zima to czas, w którym szczególnie odczuwamy potrzebę ciepła. Grube kurtki, szaliki i rękawiczki stają się codziennymi towarzyszami drogi, chroniąc nas przed mrozem i zimnym wiatrem. Kurtka zimowa nie jest tylko elementem garderoby – to symbol troski o siebie i swoich bliskich. W chrześcijańskim spojrzeniu możemy dostrzec w niej również przypomnienie o tym, że każdy człowiek potrzebuje ochrony, zarówno fizycznej, jak i duchowej. Tak jak dbamy o ciepło ciała, tak też powinniśmy troszczyć się o ciepło serca i relację z Bogiem.