„Pogrzeb Sławomira Mrożka odbędzie się dziś w Krakowie. Nabożeństwo żałobne w kościele św. Św. Piotra i Pawła o godz. 13.00 poprowadzi metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz”. Urna z prochami pisarza zostanie złożona w Panteonie Narodowym w podziemiach kościoła św. Piotra i Pawła przy ul. Grodzkiej.

Urna z prochami Sławomira Mrożka zostanie wystawiona o godzinie 10.00 w Barbakanie. Mieszkańcy Krakowa będą mogli się pożegnać z pisarzem.

O 12.30 urna zostanie przewieziona czarnym karawanem konnym do kościoła świętych Piotra i Pawła. Tam odbędzie się nabożeństwo żałobne, któremu będzie przewodniczył metropolita krakowski, kardynał Stanisław Dziwisz. Po mszy świętej przewidziano wystąpienia.

Urna z prochami spocznie w sarkofagu wykonanym z piaskowca. Na nim wyryte są imię i nazwisko, data narodzin i śmierci i napis "pisarz". Po godzinie 15.30 panteon zostanie udostępniony mieszkańcom Krakowa.

Sławomir Mrożek, pisarz, intelektualista, współczesny dramaturg wystawiany w kraju i za granicą, autorytet i ważna postać dla wielu pokoleń Polaków zmarł 15 sierpnia nad ranem w Nicei. Miał 83 lata. W Polsce przez lata uznawany za jednego z najpoczytniejszych prozaików, obok Stanisława Lema. Jego utwory przekładane były na kilkanaście języków.

Sławomir Mrożek urodził się 29 czerwca 1930 r. w Borzęcinie, niedaleko Krakowa. Ukończył krakowskie gimnazjum im. Nowodworskiego, potem studiował architekturę, filozofię orientalną i sztukę. Od 1950 roku współpracował z "Dziennikiem Polskim", Krakowskim Teatrem Satyryków, studenckim teatrem satyrycznym "Bim - Bom" z Gdańska, kabaretem "Szpak" i "Piwnicą pod Baranami". Światową sławę przyniosły mu dramaty. Do najsłynniejszych należy - wydane w 1964 roku „Tango”.

W 1953 r. Mrożek podpisał tzw. Apel Krakowski, wyrażający poparcie dla stalinowskich władz PRL po aresztowaniu pod sfabrykowanymi zarzutami duchownych katolickich, skazanych w sfingowanym procesie księży kurii krakowskiej. W 1962 został jednym z czterech pierwszych laureatów literackiej nagrody im. Kościelskich. W 1963 r. wyemigrował. Mieszkał we Francji, w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Włoszech i Meksyku. W 1968 na łamach prasy francuskiej opublikował list protestujący przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji, a w grudniu 1981 zaprotestował przeciwko wprowadzeniu stanu wojennego. Mrożek został uhonorowany wieloma odznaczeniami państwowymi, m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997). We wrześniu 2010 roku odebrał z rąk ministra kultury Bogdana Zdrojewskiego Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 1990 r. otrzymał Honorowe Obywatelstwo Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. W swoich utworach Mrożek tropił i podważał absurdy życia i stereotypy, kształtujące świadomość Polaków. Do potocznego języka na stałe weszły cytaty z jego utworów, a gdy jakieś zdarzenie wydaje się szczególnie absurdalne mówi się często, że jest „jak z Mrożka”. W ostatnich latach Mrożek przeżywał renesans swojej twórczości. Ostatnią sztukę („Karnawał”) napisał w 2012 r. Przez lata zmagał się z chorobą spowodowaną udarem mózgu, który przeżył w 2002 r. W czerwcu 2008 roku na stałe opuścił kraj i osiadł w Nicei we Francji.