Biskupi radomscy Henryk Tomasik i Adam Odzimek w opublikowanym oświadczeniu wyrazili "zdecydowany sprzeciw przeciwko praktykom zdejmowania Krzyża z tych miejsc, w których był obecny". Wyrazili przy tym "nadzieję, że ten Krzyż wróci na swoje miejsce i będzie pomagał w umacnianiu postawy służby osób zatroskanych o dobro wspólne i porządek społeczny". Kilka dni temu grupa radomskich policjantów wystąpiła do szefa mazowieckiej komendy o odwołanie szefa radomskiej policji Karola Szwalbe. Policjanci zarzucają mu m.in. usuwanie krzyży ze ścian komendy oraz namawianie, by nie uczestniczyli w pieszej pielgrzymce na Jasną Górę.

Wczoraj komendant Szwalbe wydał w tej sprawie list otwarty do pracowników i funkcjonariuszy komendy. "W całej swojej pracy zawodowej kierowałem i kieruję się szacunkiem wobec drugiego człowieka, bez względu na jego wyznanie religijne. Szanuję i utrzymuję kontakty służbowe z osobami reprezentującymi różne religie i związki wyznaniowe, co przekłada się na właściwe relacje pomiędzy policją a lokalnymi społecznościami" - napisał w liście Szwalbe.

Zaznaczył też, że nikogo nie namawiał do usuwania krzyża ze ścian i zapewnił, że nikogo nie zniechęcał do udziału w jasnogórskiej pielgrzymce środowisk policyjnych. Przyznał natomiast, że jako osoba niewierząca zdecydował, że w jego gabinecie i sekretariacie będą tylko symbole państwowe.

Do sprawy w specjalnym oświadczeniu odnieśli się biskupi radomscy - ordynariusz bp Henryk Tomasik oraz biskup pomocniczy Adam Odzimek. Wyrazili w nim "zdecydowany sprzeciw przeciwko praktykom zdejmowania Krzyża z tych miejsc, w których był obecny", ale także nadzieję, że "ten Krzyż wróci na swoje miejsce i będzie pomagał w umacnianiu postawy służby osób zatroskanych o dobro wspólne i porządek społeczny".

Poniżej, za Radiem Plus Radom, publikujemy pełny tekst oświadczenia biskupów:

Oświadczenie Biskupów Radomskich w sprawie Krzyża

„Nikt nie ma większej miłości nad tę, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,13). Te słowa potwierdził Jezus Chrystus ofiarą ze swego życia złożoną na Krzyżu. Krzyż stał się od tej chwili znakiem zbawienia, znakiem miłości ofiarnej Zbawiciela oraz znakiem chrześcijanina. Krzyż jest obecny w życiu publicznym współczesnego świata, w kulturze europejskiej i naszej Ojczyzny. Krzyż stawiamy na grobach naszych bliskich wyznając wiarę w zmartwychwstanie do życia wiecznego.

Szacunku dla Krzyża uczyli nas wielcy przewodnicy duchowi. Jan Paweł II w dniu 6 czerwca 1997 roku, w Zakopanem, wzywał: „ …kiedy kończył się wiek XIX, a rozpoczynał się współczesny, ojcowie wasi na szczycie Giewontu ustawili krzyż. Ten krzyż tam stoi i trwa. Jest niemym, ale wymownym świadkiem naszych czasów. Rzec można, że ten jubileuszowy krzyż patrzy w [stronę] Zakopanego i Krakowa, i dalej: w kierunku Warszawy i Gdańska. Ogarnia całą naszą ziemię od Tatr po Bałtyk. …Umiłowani Bracia i Siostry, nie wstydźcie się tego krzyża. Starajcie się na co dzień podejmować krzyż i odpowiadać na miłość Chrystusa. Brońcie krzyża, nie pozwólcie, aby imię Boże było obrażane w waszych sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym. Dziękujmy Bożej Opatrzności za to, że krzyż powrócił do szkół, urzędów publicznych i szpitali. Niech on tam pozostanie! Niech przypomina o naszej chrześcijańskiej godności i narodowej tożsamości, o tym, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, i gdzie są nasze korzenie. Niech przypomina nam o miłości Boga do człowieka (...)”.

W Oświadczeniu Konferencji Episkopatu Polski z dnia 26 listopada 2009 roku czytamy: „Krzyż jest wyrazem miłości i znakiem poświęcenia się dla innych. Jest on nie tylko świętym znakiem każdego chrześcijanina, ale stanowi również ważny element tożsamości kultury europejskiej, jest obecny w symbolach narodowych wielu krajów i organizacji oraz stanowi główny motyw wielu odznaczeń. Ma zatem wymiar uniwersalny. Obrona krzyża jest zadaniem nas wszystkich. Prawa niewierzącej mniejszości powinny być łączone z obowiązkiem respektowania praw większości ludzi wierzących. Nie wolno ranić uczuć osób, dla których krzyż jest symbolem największych wartości. Trzeba uszanować ich prawo do publicznego wyrażania swych przekonań religijnych”.

Z podziwem i wdzięcznością wspominamy osoby, które w naszej historii broniły Krzyża, płacąc niekiedy wielką cenę. Dziękujemy wszystkim, którzy dzisiaj żyją tajemnicą Krzyża i bronią Jego obecności w przestrzeni publicznej. Tym bardziej z bólem patrzymy na przejawy obecnej walki z Krzyżem w naszej Ojczyźnie. Z niepokojem przyjęliśmy informacje o wydarzeniach, które dokonały się na terenie Komendy Miejskiej Policji w Radomiu. Wyrażamy zdecydowany sprzeciw przeciwko praktykom zdejmowania Krzyża z tych miejsce, w których był obecny. Wyrażamy nadzieję, że ten Krzyż wróci na swoje miejsce i będzie pomagał w umacnianiu postawy służby osób zatroskanych o dobro wspólne i porządek społeczny. Za tę pracę dziękujemy.Doświadczaliśmy wspólnej troski o dobro ludzi i porządek publiczny. Jesteśmy wdzięczni za zabezpieczanie osobowe ważnych wydarzeń i uroczystości religijnych, w tym także pielgrzymki na Jasną Górę oraz do Niepokalanowa.

Niech Chrystus Ukrzyżowany obdarza nas wszystkich łaską wiary i wdzięczności za Jego miłość oraz mocą w ofiarnej służbie dla dobra drugiego człowieka i Ojczyzny.

Biskup Henryk Tomasik
Biskup Adam Odzimek
Radom, 12 sierpnia 2013 r.