Buskerzy (nazwa artystów ulicznych) stosują różne techniki. Manipulują przedmiotami, żonglują, a także stosują techniki cyrkowe np. akrobatykę, bo buskerzy to bliscy krewni artystów cyrkowych, z tą różnicą, że ich sceną jest ulica. Pomnik, brama czy ławka mogą brać udział w akcji - są elementem sceno-grafii. Teatry uliczne, bardziej niż cyrki, angażują publiczność do współtworzenia opowiadanych wydarzeń, są bardziej dla widzów dostępne.

Patrząc na występy buskerów pomyślałam, że łączy ich z artystami cyrkowymi jeszcze jedna cecha – bardzo dobra, wręcz niesamowita kondycja fizyczna. W dwa ostatnie dni sierpnia mieliśmy upały i wykonuj tu człowieku akrobacje na rowerze, oczywiście jednokołowym, jak busker z polskiego teatru „JaSię” !

Organizatorem występów zielonogórskich jest Dyrektor Artystyczny Festiwalu BuskerBus Małgorzata Węglarz i Zielonogórski Ośrodek Kultury. Artyści występowali w trzech miejscach na Deptaku oraz na Starym Rynku.

Festiwal BuskerBus jest jednym z najstarszych i największych festiwali tego typu w Polsce. Jego pomysłodawcą był Romuald Popłonyk (1951-2015), legenda Wrocławia, człowiek orkiestra, aktor teatralny. Grał na wszystkim np. także na grzebieniu, tarce. Aby ludzi w szarzyźnie PRL rozweselić, grał na ulicach. Spotkał się bardzo dużą sympatią wrocławian i to go zainspirowało do stworzenia festiwali BuskerBus w roku 1997. Współpracował w PRL ze sławną „Pomarańczową Alternatywą”.

Wspomnieniem o początkach sztuki ulicznej kończę mając nadzieję na spotkanie buskerów w przyszłym roku podczas LMW 2020.