Publikujemy pełny tekst telegramu Prymasa Polski

Ze smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci ś.p. Profesora Jerzego Kłoczowskiego, znanego mediewisty, wybitnego historyka kultury polskiej, żołnierza AK, powstańca warszawskiego, Kawalera Orderu Orła Białego, wieloletniego profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Pragnę przesłać na ręce Waszej Ekscelencji wyrazy szczerego współczucia i braterskiej jedności w modlitwie, prosząc zarazem o przekazanie ich Rodzinie, Najbliższym i Przyjaciołom zmarłego Pana Profesora.

Nie sposób w krótkich słowach przywołać tutaj wszystkie zasługi czy osiągnięcia śp. Profesora Jerzego Kłoczowskiego. Jako arcybiskup metropolita gnieźnieński z ogromną wdzięcznością wspominam moją i moich poprzedników współpracę z Panem Profesorem podczas kolejnych Zjazdów Gnieźnieńskich. Pan Profesor Jerzy Kłoczowski z ogromną życzliwością i kompetencją służył zawsze swoją pomocą, ukazując nam w swoich wykładach i wystąpieniach szerokie perspektywy kultury krajów i narodów Europy Środkowo-Wschodniej.

Jako swego rodzaju testament i zobowiązanie traktujemy wciąż słowa, które Pan Profesor pozostawił nam w Gnieźnie, podczas milenijnych uroczystości Chrztu Polski w 1966 roku. Zaproszony wówczas osobiście przez Prymasa Tysiąclecia do Gniezna, aby podjąć refleksję milenijną, sam wówczas mówił: Pamięć o Gnieźnie, jako o symbolu państwa pierwszych Piastów, jakby o wspólnym naszym gnieździe rodzinnym, stanowi też po dziś dzień czynnik łączący wszystkich bez wyjątku Polaków, zarazem zaś legitymację naszych historycznych praw i miejsca w rodzinie europejskich narodów. Mimo upływu lat te zobowiązujące słowa, odwołujące się do naszych chrześcijańskich korzeni i wzywające do jedności, pozostają aktualnym zadaniem, które ciągle winniśmy podejmować. Są dla nas Jego swoistym testamentem.

W tym czasie modlitwą i myślą staję przy trumnie śp. Profesora Jerzego Kłoczowskiego, aby dziękować Bogu za wszelkie dobro, jakie za Jego przyczyną stało się udziałem tak wielu osób. Jestem wdzięczny Miłosiernemu Panu za życie i posługę tego człowieka, z którego doświadczenia i mądrości mogliśmy przez lata wszyscy tak obficie czerpać.

Dla wszystkich, których ta śmierć w sposób szczególny napełniła smutkiem i żałobą, upraszam ukojenie w bólu, łaskę chrześcijańskiej nadziei i Boże błogosławieństwo. Zapewniam o mojej modlitewnej pamięci u grobu i relikwii św. Wojciecha.

abp Wojciech Polak arcybiskup metropolita gnieźnieński Prymas Polski