Wyobraź sobie, że twoje ciało – bez konieczności robienia badań krwi, tomografii czy EKG – samo wysyła informacje o tym, że coś jest nie tak. Że zanim poczujesz ból, zanim organizm zacznie głośno protestować, w twoim wnętrzu mikroskopijny strażnik już bije na alarm. To nie fragment scenariusza filmu science fiction. To kierunek, w którym właśnie zmierza współczesna medycyna.

Nie badać, tylko monitorować

Jeszcze do niedawna diagnoza była jak moment otwarcia koperty – raz na jakiś czas otrzymywało się wynik, który mówił „wszystko w porządku” albo „czas działać”. Czasem była ulga, czasem szok. Ale zawsze było to coś jednorazowego. Przyszłość medycyny coraz wyraźniej odchodzi od tej logiki. Coraz rzadziej chodzi o to, by coś wykryć po fakcie. Coraz częściej – by wiedzieć, zanim coś się wydarzy. Dlatego pojawia się zupełnie nowa filozofia zdrowia: nie badać, lecz monitorować. Nie raz na rok, nie wtedy, gdy już coś boli, nie dopiero po skierowaniu, ale stale. Cicho. Bez wysiłku. W centrum tej zmiany stoją mikrourządzenia – coraz mniejsze, coraz czulsze, coraz bardziej dyskretne. Wszczepiane pod skórę lub noszone jak opaska zbierają dane nieprzerwanie. Reagują na zmiany, które jeszcze nie dają objawów.