Z katechezy szkolnej wiemy, że aniołowie są istotami ze swej natury różnymi od ludzi. Należą do stworzeń, są nam bliscy, dlatego Kościół obchodzi ich święto.

W tradycji chrześcijańskiej najbardziej znanym jest św. Michał, pierwszy i najważniejszy spośród aniołów, obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem. Hebrajskie imię Mika’el znaczy „Któż jak Bóg”. Według tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i do buntu namówił część aniołów, Archanioł Michał miał wystąpić i z okrzykiem „Któż jak Bóg” wypowiedzieć wojnę szatanom. Odwaga Archanioła Michała sprawiła, że jego wstawiennictwu i opiece powierzono Kościół katolicki.

W wielu świątyniach w naszej Ojczyźnie po Mszy św. odmawiana jest modlitwa do św. Michała Archanioła, która została ułożona w 1884 r. przez papieża Leona XIII, który po odprawieniu Mszy św. pozostał w kościele, aby odmówić modlitwę dziękczynienia przy ołtarzu. Pod koniec usłyszał dialog – rozmowę dwóch głosów, z których jeden był łagodny, a drugi ostry.

Według o. Domenico Pechenino, który zeznawał jako świadek tego wydarzenia, twarz papieża Leona XIII, słyszącego ten dialog, wyrażała przerażenie i trwogę. Po chwili Ojciec Święty wstał i udał się do swojego prywatnego gabinetu. Około pół godziny później wezwał sekretarza jednej z kongregacji i wręczając mu kartkę papieru, poprosił o rozesłanie jej treści do wszystkich biskupów ordynariuszy na całym świecie.

Dwa lata później papież Leon XIII zadekretował, że spisana przez niego modlitwa do św. Michała Archanioła będzie odmawiana na koniec Mszy św. w całym Kościele. Po Soborze Watykańskim II odstąpiono od tego obowiązku, ale zalecano, aby wierni kontynuowali odmawianie jej prywatnie. Niech wstawiennictwo św. Michała Archanioła wspomaga nas w walce przeciwko niegodziwościom złego ducha.