Środa, 4 czerwca

• Dz 20, 28-38 • Ps 68 • J 17, 11b-19

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami: «Ojcze Święty, zachowaj ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno. Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia; aby się spełniło Pismo. Ale teraz idę do Ciebie i tak mówię, będąc jeszcze na świecie, aby moją radość mieli w sobie w całej pełni. Ja im przekazałem Twoje słowo, a świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie pragnę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie».

Piękny jest ten przykład kapłańskiej modlitwy Jezusa. Modlitwa jednak zawsze miała na nich wpływ i to właśnie skłania ich do proszenia, by nauczył ich się modlić. Jezus wie, że wypełnił swoje zadanie. Modli się, aby uczniowiue byli jednością, byli radośni i to Jego radością. Modli się, aby zostali zachowani od wszystkiego, co im zagraża, a zwłaszcza od bycia pozbawionym łaski i darów, które daje im Pan. Modli się, aby mogli trwać w miłości i w prawdzie, a ponadto modli się o ich konsekrację. Podobnie jak kielich, którego używany do Eucharystii jest konsekrowany i nie może być używany do innych celów, podobnie, jak konsekrowany kościół nie może być przeznaczony na nic innego, jak tylko na modlitwę i sprawowanie w nim sakramentów, tak Pan modli się o poświęcenie Jego apostołów, uczniów, ale także nas wszystkich, abyśmy strzegli konsekracji, naszego poświęcenia, które dokonało się w momencie chrztu. Panie, prosimy Cię o łaskę świadomości, że mamy na tej ziemi specjalne zadanie i pracę do wykonania.

M.Z.

ROZWAŻANIA NA ROK 2025 DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!: "Żyć Ewangelią 2025".