Reklama

Wiara

Najważniejszy moment w życiu

Kapelani – zawsze gotowi i zawsze blisko. Stoją od lewej: Ks. Józef Pick, ks. Marcin Niesporek, ks. Jakub Kępczyński, ks. Jan Dzięga, ks. Karol Jędruszczak, ks. Krzysztof Stąpor

Marian Florek/Niedziela

Kapelani – zawsze gotowi i zawsze blisko. Stoją od lewej: Ks. Józef Pick, ks. Marcin Niesporek, ks. Jakub Kępczyński, ks. Jan Dzięga, ks. Karol Jędruszczak, ks. Krzysztof Stąpor

Wśród umierających jest Pan Bóg i może dlatego idę do nich z radością – mówi ks. Krzysztof Stąpor, kapelan hospicjum.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Umieranie, cierpienie fizyczne i psychiczne chorych nie są dla kapelanów szpitalnych źródłem rozpaczy, frustracji czy poczucia bezsensu. – Ja tę posługę przyjmuję jako dar od Pana Boga, bo mogę uczestniczyć w najważniejszym momencie życia tej osoby – spotkaniu człowieka z jego Stworzycielem – mówi ks. Krzysztof Stąpor, marianin, kapelan Ośrodka Hospicjum Domowego w Warszawie i dodaje: – Nie ma wątpliwości, że to coś wyjątkowego, mimo dramatycznej sytuacji, móc uczestniczyć w takim wydarzeniu. – Człowiekowi w tych decydujących chwilach należy uświadomić, że za moment spotka się z Panem Bogiem. Kiedy pacjent wie, że odchodzi, a mimo to nadal nie chce uwierzyć w Boga, jest mi przykro. Jego wolną decyzję na łożu śmierci mogę tylko powierzać Bożemu Miłosierdziu – wyjaśnia ks. Karol Jędruszczak, kapelan Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Papieża Jana Pawła II w Zamościu.

Poligon prawdy

Szpitale, hospicja są miejscami, gdzie choroba, cierpienie, umieranie stają się – w perspektywie zarówno życia wiecznego, jak i definitywnego końca egzystencji – początkiem myślenia o sprawach zasadniczych. Stają się miejscem skondensowanej ewangelizacji, generalnych spowiedzi, ważnych rozmów, roztrząsania wątpliwości nt. Kościoła i wiary. – Nasza posługa jest potrzebna, by pokazać chorym, że są ważni, że ich cierpienie ma sens. Od najmłodszych lat byłem pacjentem szpitala, który w pewnym momencie bywał moim drugim domem. I do szpitala jestem przyzwyczajony, ale do śmierci nie, bo do niej trudno się przyzwyczaić. Jeżeli ktoś pyta, dlaczego spotkało go nieszczęście, choroba, cierpienie, nigdy nie odpowiadam, bo trudno odpowiedzieć na tak zadane pytanie. Należy po prostu być. Chorzy często wypatrują kapłana, czekają na niego, bo spotkanie z duchownym przynosi ulgę. Rozmowa, sakramenty święte przynoszą ukojenie – wyjaśnia ks. Jakub Kępczyński, kapelan Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku. – Zawsze kiedy wchodzę do szpitala i patrzę na chorych, mówię: Panie Boże, moje wątpliwości i dylematy są niczym w porównaniu z tym, co spotyka tych ludzi. Wbrew pozorom szpital jest miejscem ogromnej nadziei, porządkowania hierarchii wartości. Tutaj człowiek uświadamia sobie, co jest najważniejsze w życiu – dzieli się swoimi przemyśleniami ks. Marcin Niesporek, kapelan Szpitala Klinicznego nr 7 w Katowicach. Ksiądz Stąpor przytacza tu historię pewnej umierającej kobiety: – „Proszę księdza, wszystko miałam, robiłam karierę, pisałam książki, rozwijałam się intelektualnie, dbałam, żeby ładnie wyglądać, życie mi schlebiało i Pan Bóg nie był mi potrzebny do niczego. Teraz umieram i dostrzegam, że to wszystko było niczym”. Miała wszystko i nie miała nic. W jej sercu była przestrzeń, której nie były w stanie wypełnić życiowe sukcesy. Kiedy przyjęła sakramenty świętych, zobaczyłem ją szczęśliwą.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Gdy umiera dusza

Cierpienie psychiczne rujnuje ciało. Doświadczenie tej prawdy odnajdujemy w powiedzeniach typu: „coś mi leży na wątrobie”, „ze strachu boli mnie żołądek”. Medycyna kliniczna leczy objawy, a nie źródła. Lekarze zwykle nie wgłębiają się w problemy psychiczne chorego, bo zaburzenia psychosomatyczne są trudne do zdiagnozowania, ale nie dla kapelanów. Oni docierają do źródeł choroby, które znajdują się w duszy człowieka. Ich pomoc często ratuje życie nie tylko doczesne ale i wieczne.

Ksiądz Józef Pick, kapłan z 42-letnim stażem duszpasterskim i 30-letnią posługą kapelańską, pracuje w Szpitalu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Starogardzie Gdańskim. – To wyjątkowy szpital i wyjątkowi pacjenci. Dyrektor szpitala, kiedy przyszedłem do Starogardu, życzył sobie, by kapelanem szpitala był proboszcz parafii. Z moimi dwoma wikariuszami podzieliliśmy się pracą w szpitalu. Dało nam to pewien komfort psychiczny, bo po 4 godzinach pobytu z nerwowo i psychicznie chorymi człowiek wychodzi z dyżuru i się zastanawia, kto ma rację: pacjent czy lekarz? – pyta ks. Pick. I dodaje: – Spotykam tam ludzi, którzy mają od urodzenia psychiczne dysfunkcje, osoby, które ukończyły studia, są wykształcone, które nagle znalazły się we własnym świecie. Jeżeli ich wszystkich potraktujemy z miłością, szacunkiem, to są niesamowicie wdzięcznymi pacjentami, nawet przestępcy. W naszym szpitalu jest bowiem także oddział Regionalnego Ośrodka Psychiatrii Sądowej.

Reklama

Niestraszny sakrament chorych

Panuje przekonanie, że jeśli ksiądz przychodzi do chorego, by udzielić sakramentu chorych, to znaczy, że ten człowiek już umiera i nie ma dla niego ratunku. Dlatego popularnie określa się go sakramentem ostatniego namaszczenia. A to nie jest prawda. Boża łaska mocą Ducha Świętego sprawia, że chory zyskuje uzdrowienie duszy, a także, jeżeli to będzie wola Boża, uzdrowienia ciała, a ponadto „jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,15). Przez łaskę tego sakramentu chory otrzymuje siłę i dar głębszego zjednoczenia z męką Chrystusa.

Podopieczni ks. Krzysztofa Stąpora chorują w domach. – Przyszedłem kiedyś do kobiety bardzo cierpiącej, która mocno gestykulowała, krzyczała, chciała wstać z łóżka, ponieważ doskwierał jej przytłaczający ból. Zapytałem, czy chciałaby przyjąć sakrament chorych. Zgodziła się i po nim nagle się uspokoiła, miała pełną świadomość tego, co się dzieje, a potem już spokojnie wspólnie odmówiliśmy Różaniec. Sakrament namaszczenia chorych jest bowiem sakramentem uzdrowienia i wnosi pokój w serce chorego, zdarzają się też uzdrowienia fizyczne – wyjaśnia marianin.

Na drodze wyzwolenia

Musimy odnaleźć w życiu cel. Cierpienie psychiczne czy fizyczne nie jest tym celem, ale jest obecne w życiu każdego człowieka. Stwierdzenia, że ono uszlachetnia, są de facto banalizacją cierpienia. Ksiądz Józef Tischner na łożu śmierci napisał, bo nie mógł już mówić, że cierpienie nie uszlachetnia. Psychiczne i fizyczne doznawanie cierpienia na płaszczyźnie czysto ludzkiej jest tak naprawdę nie do wytłumaczenia. Czy zatem cierpienie może mieć jakikolwiek sens? Może taki, jaki mu sami nadamy, bo albo będziemy cierpieć bez sensu, albo nadamy temu cierpieniu znaczenie.

– Cierpienie, któremu nadam sens, najlepiej zbawczy, w łączności z cierpiącym Chrystusem, może tylko wytłumaczyć fakt tajemnicy cierpienia. Oczywiście, trudno choremu w jego sytuacji przedstawiać argumenty teologiczne, ale można przy nim być i mówić o Bożej miłości i o miłosierdziu. Pewna młoda osoba w wieku 21 lat, która miała bardzo zaawansowaną chorobę nowotworową, mówiła: ja już chcę umrzeć, proszę mi pomóc. Najbardziej pomogły jej sakramenty święte i momenty, kiedy wziąłem ją za rękę i dłużej z nią pobyłem. Tłumaczenia rozumowe mniej trafiają do chorego niż uśmiech, dobroć i trochę poświęconego mu czasu – wyjaśnia zasady posługi ks. Jędruszczak.

Podziel się:

Oceń:

+2 0
2022-10-25 14:10

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Choć kilka chwil miłości

Archiwum Karola Jurkowskiego

Hospicjum perinatalne, to szczególna troska o każde życie. Nie ma znaczenia czy będzie ono trwało wiele lat, czy kilka chwil.

Więcej ...

Nowi kanonicy

2024-03-28 12:00

Karol Porwich/Niedziela

Podczas Mszy Krzyżma bp Tadeusz wręczył nominacje i odznaczenia kapłanom diecezji.

Więcej ...

USA: nowy program nauczania uniwersyteckiego – studiowanie dorobku św. Jana Pawła II

2024-03-28 16:55

Adam Bujak/Biały Kruk

Katolicki Uniwersytet Św. Tomasza w Houstonie w stanie Teksas rozpoczyna 30-godzinny cykl wykładów online, poświęcony życiu św. Jana Pawła II i jego nauczaniu o „godnosci osoby ludzkiej w nawiązaniu do innych ludzi i ostatecznie w odniesieniu do Boga”. Uwieńczeniem kursu będzie uzyskanie stopnia magisterskiego (Master of Arts). Celem nowego programu jest też poznawanie „ojczyzny świętego: kultury i historii Polski”. Na zakończenie przewidziano dwutygodniowy pobyt w naszym kraju, po którym przewodnikami mają być polscy naukowcy, badający dzedzictwo świętego papieża.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Triduum Paschalne - trzy najważniejsze dni w roku

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Wiadomości

Przerażające dane: 1937 osób między 15. a 17. rokiem...

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Kościół

Postawiono zarzuty ks. Michałowi O.

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Wiara

Świadectwo Abby Johnson: to, że zobaczyłam aborcję na...

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Kościół

Bratanek Józefa Ulmy o wujku: miał głęboką wiarę,...

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Wiara

Jak przeżywać Wielki Tydzień?

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Kościół

Przewodniczący KEP: rozpoczynamy dziewięcioletnią...

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

Kościół

Abp Galbas: Mówienie, że diecezja sosnowiecka jest...

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...

Kościół

W internecie pojawiło się nieznane dotąd nagranie...